Rozród psów wymaga zrozumienia naturalnych procesów oraz umiejętności rozpoznania momentów, gdy konieczna jest interwencja specjalisty. Właściwa opieka zwiększa szanse na zdrowe potomstwo i bezpieczny poród.

Ciąża – monitorowanie bez nadmiernej ingerencji

Ciąża u suki trwa średnio 63 dni od owulacji. W pierwszych 4 tygodniach objawy są subtelne – możliwe zmniejszenie apetytu i większa senność. Po 28 dniu weterynarz może potwierdzić ciążę poprzez ultrasonografię, która wykrywa bicie serca płodów z 95% dokładnością.

Właściciel powinien zapewnić regularny, umiarkowany ruch oraz stopniowo zwiększać porcje jedzenia od piątego tygodnia. Karmy dla szczennych suk zawierają 25-30% więcej białka niż standardowe. Nie należy podawać dodatkowych witamin bez konsultacji – ich nadmiar może szkodzić rozwojowi płodów.

Konieczna jest wizyta weterynaryjna między 45-50 dniem ciąży. Rtg pokazuje liczbę szczeniaków i ich ułożenie, co pozwala przewidzieć ewentualne komplikacje podczas porodu. Badanie to jest bezpieczne dla matki i potomstwa w tym okresie.

Poród – kiedy obserwować, a kiedy działać

Większość suk rodzi samodzielnie bez pomocy człowieka. Pierwszy etap porodu trwa 6-18 godzin i charakteryzuje się niespokojnością, zianiem i przygotowywaniem legowiska. Temperatura ciała spada o 1-2 stopnie na 24 godziny przed porodem.

Drugi etap to właściwy poród szczeniaków. Odstępy między narodzinami wynoszą 30-60 minut, choć mogą się wydłużyć do 2 godzin bez powodu do niepokoju. Interwencja weterynarza staje się konieczna, gdy parcie trwa ponad 2 godziny bez rezultatu lub gdy szczeniak utknął w kanale rodnym.

Właściciel może pomóc, usuwając błony płodowe z pyska noworodka i delikatnie masując jego ciało ręcznikiem. Nie należy ciągnąć za pępowinę – powinna zostać przegryzione przez matkę lub przecięta nożyczkami w odległości 2-3 centymetrów od brzucha szczeniaka.

Pierwsze dni życia – wsparcie naturalnych instynktów

Noworodki są ślepe, głuche i nie potrafią regulować temperatury ciała. Przez pierwsze 3 tygodnie całkowicie zależą od matki. Suka powinna oblizywać szczenięta, stymulując oddawanie moczu i stolca. Jeśli tego nie robi, właściciel musi delikatnie masować okolice odbytu wilgotną gazą po każdym karmieniu.

Szczenięta powinny przybierać na wadze 5-10% masy ciała dziennie. Regularne ważenie pozwala wcześnie wykryć problemy z rozwojem. Zdrowe noworodki są aktywne podczas karmienia i spokojnie śpią między posiłkami. Ciągły płacz może sygnalizować niedożywienie lub chorobę.

Temperatura w pomieszczeniu powinna wynosić 24-27 stopni w pierwszym tygodniu, następnie stopniowo spadać do 21 stopni. Dodatkowe ogrzewanie mata grzewcza zapewnia komfort, ale nie może ogrzewać całego legowiska – szczenięta muszą mieć możliwość oddalenia się od źródła ciepła.

Sygnały alarmowe wymagające natychmiastowej pomocy

Pewne objawy wymagają pilnej konsultacji weterynaryjnej. Podczas porodu niepokojące są: krwawienie trwające ponad godzinę, zielone wydzieliny przed urodzeniem pierwszego szczenięcia, osłabienie suki mimo trwających skurczów.

U noworodków sygnałami alarmowymi są: brak przyrostu masy przez 2 dni, ciągły płacz mimo dostępu do matki, sine język lub dziąsła, obrzęk brzucha. Temperatura poniżej 35 stopni u szczenięcia oznacza zagrożenie życia.

Suka może wymagać pomocy przy mastitis – zapaleniu gruczołów mlekowych, objawiającym się gorączką, twardymi i bolesnymi sutkami. Objawy poporodowe jak letarg, brak apetytu czy wymioty powyżej 24 godzin po porodzie również wymagają interwencji specjalisty.

Sukces w rozrodzie psów polega na równowadze między poszanowaniem naturalnych procesów a umiejętnym rozpoznaniem momentów wymagających wsparcia medycznego.